hoofdstad zakynthos na de beving in 1953
op 12 augustus 1953, om 11.20 uur werd het griekse eiland zakynthos getroffen door een zeer zware aardbeving met een schok van 7.2 op de schaal van richter.
het epicentrum lag tussen de eilanden zakynthos en kefalonia.
de hoofdstad zakynthos werd volledig verwoest, niet alleen door de aardbeving maar ook door branden en explosies als gevolg van deze beving.
in totaal kwamen 871 mensen om het leven en vielen er 1690 gewonden, meer dan 145000 mensen werden met deze aardbeving dakloos.
in totaal waren er 120 schokken waarbij zakynthos voor 70% verwoest werd.
de griekse regering verklaarde het eiland onbewoonbaar.
sinds 1953 worden gebouwen op zakynthos onder zeer strenge voorwaarden gebouwd, men bouwt huizen op een speciale manier, nooit aan elkaar vast en van gewapend beton. deze solide constructie is bestand tegen ‘normale’ aardbevingen en kunnen schokken weerstaan tot 11 op de schaal van richter.
bron : HMEPA ZAKYNOΘY (krant imerazante zakynthos)
nauwelijks twee kilometer van elkaar verwijdert liggen de bergdorpjes giri en loucha hun schoonheid tentoon te spreiden onder een stralende griekse zon.
het microscopische dorpje giri werd reeds vernoemd in geschriften uit de 15e eeuw, het wordt trouwens beschreven als het oudste dorpje van het eiland.
de beide dorpjes, ze zijn niet alleen uniek te noemen door hun ligging, ze liggen op en tegen de berghelling aan, maar ook door hun ongerepte, natuurlijke en maagdelijke schoonheid. de dorpjes stralen niet alleen warmte maar tevens een intense rust uit.
giri ademt rustig onder een aangename zon zijn levensvreugde in maar ook loucha doet hier niet voor onder.
ze zijn beiden gelukkig nog niet besmet door het massatoerisme en genieten daarom des te meer van hun zorgeloze bestaan en van een deugddoende, hopelijk nog langdurende siësta onder een azuurblauwe hemel.
in deze rust, in deze stilte voel je de geschiedenis, voel je het verleden leven.
her en der verspreid vindt men in de dorpjes overblijfselen van de zware aardbeving die het eiland teisterde in 1953. deze overblijfselen, deze getuigen uit het verleden inspireerden en toverden beelden die grepen en niet meer loslieten.
“Alles heeft zijn schoonheid, alleen ziet niet iedereen dat altijd.”
Confucius (chinees filosoof ~ °551 v.c. – +497 v.c.)